هدف تنها پخت پیتزا و ساندویچ نبود، بلکه ایجاد فضایی بود که مختص سنی خاص نباشد و از خردسال تا میانسال و کهنسال از بودن در فضا و مزه کردن غذا نهایت لذت راببرد، مکانی که صرف غذا تنها سوختی برای جسم نباشد بلکه سوختی برای روح نیز باشد.تنوع در طعم، تنها با استفاده حداکثری از سیزیجات تازه که روزانه تهیه می شوند و ادویه جات متنوع که برخی از آنها به صورت مستقیم از خارج از کشور تهیه می شوند امکان پذیر بود و باعث طبخ بیش از ۲۰ نوع سُس مختلف گردید، همین امر باعث شد کلیه غذاها طعمی متفاوت از یکدیگر را داشته باشند و هر شخص با هر ذائقه ای سلیقه  خود را در منو انتخاب کند و از میل کردن آن لذت ببرد.